-
1 odwalić kitę
прост. протяну́ть но́ги, отки́нуть копы́та, умере́ть -
2 kita
сущ.• вершина• гребень• гребешок• грива• кисть• кончик• пук• пучок• расческа• хохолок* * *kit|a♀ 1. пучок перьев (волос), султан ♂;2. хвост ♂ (лисы, белки); ● odwalić \kitaę прост. протянуть ноги, откинуть копыта, умереть+1. czub, pióropusz 2. ogon
* * *ж1) пучо́к пе́рьев (воло́с), султа́н m2) хвост m (лисы́, бе́лки)•Syn:
См. также в других словарях:
odwalić kitę — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} umrzeć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwalić kitę — Umrzeć Eng. To die … Słownik Polskiego slangu
odwalić — dk VIa, odwalićlę, odwalićlisz, odwalićwal, odwalićlił, odwalićlony odwalać ndk I, odwalićam, odwalićasz, odwalićają, odwalićaj, odwalićał, odwalićany 1. «odrzucić coś ciężkiego, odepchnąć, odsunąć na bok» Odwalić gruz, kamienie, śnieg z drogi.… … Słownik języka polskiego
odwalić — posp. Odwalić kitę «umrzeć»: (...) to był młody chłop z Janowa, kiedy Niemiaszek kopnął go w brzuch, ani drgnął, tylko wyrżnął Niemiaszka w łeb czymś ciężkim i tamten odwalił kitę. W. Dymny, Opowiadania … Słownik frazeologiczny
kita — Odwalić kitę zob. odwalić … Słownik frazeologiczny
odwalać — posp. Odwalić kitę «umrzeć»: (...) to był młody chłop z Janowa, kiedy Niemiaszek kopnął go w brzuch, ani drgnął, tylko wyrżnął Niemiaszka w łeb czymś ciężkim i tamten odwalił kitę. W. Dymny, Opowiadania … Słownik frazeologiczny
kita — ż IV, CMs. kicie; lm D. kit 1. «pęk piór, włosia itp. najczęściej jako ozdoba nakrycia głowy albo końskiej uprzęży; czub, pióropusz» 2. «puszysty ogon zwierzęcia, zwłaszcza lisa lub wiewiórki» ◊ wulg. Odwalić kitę «umrzeć» 3. «kwiatostan… … Słownik języka polskiego
kita — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kicie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pióra, włosy, nici itp. zebrane w wiązkę, pęk, służące zwykle jako ozdobna część nakrycia głowy lub uprzęży; pióropusz, czub 2. puszysty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
